Rozdział 8 - Ofiara zazdrości część 1

Dzień przed tragedią

Dzień jak co dzień. Ładna pogoda, uczniowie i profesorowie zdziwieni parami Blaise&Ginny i Draco&Hermiona. Na lekcjach nie było sióstr Greengrass. Niby nic takiego, a jednak coś wielkiego. W czasie, w którym uczniowie uczyli się transmutacji, eliksirów, OPCM, ONMS, wróżbiarstwa, zielarstwa, numerologii, starożytnych runów, historii magii czy zaklęć, Dafne i Astoria rozmawiały z zaprzyjaźnionym Śmierciożercą. Nie chciały zaszkodzić Blaise'owi. O Draco nic nie mówiły, wiedziały że nic go nie obroni jak ktoś dowie się, że on szlaja się z kimś takim jak Hermiona Granger. Ale Blasie? Jemu nic nie grozi, wystarczy to dobrze rozegrać, a zemszczą się na pannie Weasley. Przekonały go, że mogą osłabić Pottera, co zadowoli Czarnego Pana. A mianowicie pobić Ginny Weasley, którą ten kocha do szaleństwa. Śmierciożerca może i groźny, ale głupi niczym dawni goryle Malfoya. Bez żadnych pytań zgodził się i ustali jak to zrobią.

Dzień tragedii 

Ginny nie czuła się najlepiej, nie chciała jednak martwić Blaise, więc nic mu nie mówiła. Myślała więc, że to dlatego Blaise wysłał jej kartkę z wiadomością:


Kochana Ginny,

Spotkajmy się dziś o 23.30 pod Pokojem Życzeń.


Na zawsze Twój Blaise


"O 23.30?! Och, Blaise ja nie dam rady teraz wstać, a co dopiero o 23.30."

-Hermionko....

-Tak?

-Zobacz. - Ginny podała jej kartkę.

-I chcesz, żebym poszła tam za Ciebie i wszystko Diabłowi wyjaśniła, tak?

-Miona! Czy Ty czytasz mi w myślach? Tak, dokładnie o to chciałam Cię prosić.

-Dobrze, a teraz masz. Wypij to i poczujesz się lepiej.


O 23.20 Hermiona Granger szła po ciemku w stronę Pokoju Życzeń. A pod pokojem pod zaklęciem kameleona stał..... Rudolf Lestrange. Złapał Hermionę i zaczął rzucać przeróżne zaklęcia. Crucio, Emendo, Sectusempra i wiele, wiele innych zaklęć. Również takich, których nauczał tylko Lord Voldemort. Po wyżyciu się przeniósł ją do Wielkiej Sali i rzucił na nią zaklęcie, że dopiero gdy większość uczniów znajdzie się w tym pomieszczeniu ciało "Ginny Weasley" będzie widoczne.

Dzień po tragedii 

Do Wielkiej Sali wkroczyli właśnie Draco, Blaise i Ginny. Ruda martwiła się o Herm, gdyż czuła, że stało się coś złego. Zwłaszcza, że Blaise wcale żadnej kartki nie wysyłał. I tej samej chwili usłyszeli przeraźliwy krzyk, a nieruchome ciało panny Granger spadło na podłogę. Ginny osunęła się w ramiona Diabła, a Draco blady na twarzy podbiegł do Hermiony. Jej ciało było zakrwawione, blade i zimne jak trup. Jej klatka piersiowa ledwo się unosiła, a ręce i nogi były gumowate. Dumbledore kazał się wszystkim uspokoić, a Hermionę przelewitował do Skrzydła Szpitalnego. Snape, pani Pomfrey i Dumbledore leczyli ją cztery godziny. Przyjaciele czekali na werdykt. Czas strasznie im się dłużył, wreszcie wyszedł dyrektor i ze smutną miną, z łzami w oczach i zachrypniętym głosem oznajmił im, że Hermiona Granger..............